De problemen zijn voorgoed opgelost, dacht Ludwig Wittgenstein aan het eind van WO I. In de modder van een loopgraaf schreef hij in zijn opschrijfboekje zijn Logisch-filosofisch traktaat. Hiermee dacht hij oprecht alle dubbelzinnigheid uit de taal te kunnen bannen. “Wat gezegd kan worden, kan duidelijk worden gezegd; en van dat waarover niet kan worden gesproken, moet men zwijgen.”
Zoiets moet je Lucas Vandervost geen twee keer zeggen. Hij is er de man naar om het toch te proberen. Het onspeelbare spelen, het onzegbare zeggen. Met ezelsoren op zijn kop zet acteur Vandervost in zijn eentje de zeven stellingen van Wittgenstein naar zijn spelershand, totdat ook die tekst poëzie wordt. Het dwangmatige ritme van Wittgensteins traktaat breekt hij open met tekstfragmenten van Joyce, Kafka, Proust, Woolf en Van Ostaijen. Allen schrijvers uit dezelfde tijd, die allen op hun eigen wijze het onzegbare probeerde te verwoorden.
Leve de dubbelzinnigheid. Leve het theater, dat maar een gebaar nodig heeft om van een abstract begrip een wereld van mogelijkheden te maken. Of Wittgenstein kan daarmee beschouwd worden als het artistieke credo van Lucas Vandervost: buiten het rationele begrijpen is er nog een andere ervaring van taal en ‘verhaal’ mogelijk.
*
“Lucas Vandervost schrijft met deze voorstelling geschiedenis. Hij klapt de wetboeken van het theater dicht en wordt een stateloze. Hij kiest voor de vrijheid. Voor een tocht kriskras door het korenveld van de literaire cultuur. (… ) Of Wittgenstein is een absolute aanrader. Want ook intellectuelen hebben niet alleen het recht maar tevens de plicht op bijscholing.” - Guido Lauwaert op KnackBlog
“En aan het eind komt alles fraai samen: tekst, muziek, man-met-hoed in een papaverveld. En dan is er een lange, mooie stilte, alsof de theatermaker er opnieuw bij wilde stilstaan: dat waarover men niet kan spreken, daarover dient men te zwijgen.” Karin Veraart, De Volkrant.
| TEKST | Ludwig Wittgenstein, T.S. Eliot, James Joyce, Franz Kafka, Paul van Ostaijen, Fernando Pessoa, Marcel Proust, Virginia Woolf |
| VAN EN MET | Lucas Vandervost |
| DRAMATURGIE | Claire Swyzen |
| KOSTUUM | Sabina Kumeling |
 |
 |
