Erik Lagrain (°1960, Deurne) studeerde in 1984 af aan het Gentse kunstinstituut Sint-Lukas. Na een omweg via de afdeling Grafiek volgde hij er Schilderkunst bij Dan Van Severen.
In de tweede helft van de jaren tachtig zette hij zijn eerste stappen in het theater als vormgever bij Stekelbees en het decoratelier De Muur. Daarnaast maakte hij, als meer algemeen ontwerper - van winkels tot standenbouw – een korte uitstap in de wereld der zelfstandige ondernemers. Eveneens in die periode nam hij samen met Sjoerd Paridaen deel aan twee groepstentoonstellingen van galerij Croxhapox in Gent.
Sinds het einde van de jaren tachtig is Erik Lagrain de vaste vormgever van De Tijd-regisseur Lucas Vandervost. De voorstelling Torquato Tasso (1992) beschouwt hij als een sleutelmoment: samen met Lucas Vandervost kwam hij tot een visie op de theatrale ruimte als een mentale ruimte. De vormgeving zou daarbij nooit als illustratie van de vertelling dienen, maar een zelfstandige entiteit zijn die een ander, verwant verhaal vertelt. Om die reden beschouwt Erik Lagrain zijn schilderijen en installaties in zekere zin als inwisselbaar: vaak hergebruikt hij elementen uit vroegere ontwerpen in nieuwe combinaties. Ook in zijn werk dat niet voor het theater bedoeld is, speelt die inwisselbaarheid een rol: zijn schilderijen - olie- of dispersieverf op katoenen doek – dragen doorgaans geen naam.

Erik Lagrain week in 2006 uit naar Zuid-Afrika. Zijn voorlopig laatste bijdrage aan een voorstelling van De Tijd was de monumentale achterwand voor Peter Handke en de wolf.